Madhya pradesh Information In Marathi नमस्कार मित्रांनो, आज आपण मध्य प्रदेश या राज्याची माहिती पाहणार आहोत. भारताच्या 22 घटक राज्यांपैकी एक राज्य. देशातील मध्यवर्ती स्थानामुळे याला मध्यप्रदेश हे नाव पडले आहे.
मध्य प्रदेश राज्याची संपूर्ण माहिती Madhya pradesh Information In Marathi
मध्य प्रदेश हे भारत देशामधील क्षेत्रफळानुसार दुसऱ्या क्रमांकाचे राज्य आहे व २०११ च्या जनगणनेनुसार लोकसंख्येत ६ व्या क्रमांकावर आहे. ह्याला भारताचे ह्रदय देखील म्हटले जाते, कारण ते भारत देशाच्या मध्यावर आहे. मध्य प्रदेशात वाघांची संख्या भारतात सर्वाधिक आहे.
म्हणून या राज्याला टायगर स्टेट या नावाने सुद्धा ओळखले जाते. फार फार पूर्वी अवंती महाजनपद म्हणून हा प्रदेश ओळखला जात होता. त्याकाळी त्या प्रदेशाची राजधानी उज्जैन होती. राज्याचे ६ सांस्कृतिक विभाग आहेत; निमाड, मालवा, बुंदेलखंड, बघेलखंड, महाकौशल आणि ग्वालियर.
मध्य प्रदेश हे भारतातील एक राज्य आहे , त्याची राजधानी भोपाळ आहे . 1 नोव्हेंबर 2000 पर्यंत मध्य प्रदेश हे क्षेत्रफळानुसार भारतातील सर्वात मोठे राज्य होते . या दिवशी मध्य प्रदेश राज्यापासून १६ जिल्हे वेगळे करून छत्तीसगड राज्याची निर्मिती करण्यात आली . मध्य प्रदेशच्या सीमा पाच राज्यांच्या सीमांना मिळतात. याच्या उत्तरेस उत्तर प्रदेश , पूर्वेस छत्तीसगड , दक्षिणेस महाराष्ट्र , पश्चिमेस गुजरात आणि वायव्येस राजस्थान आहे .
मध्यप्रदेश राज्याची स्थापना
मध्य प्रदेश या राज्याची स्थापना 1 नोव्हेंबर 1956 रोजी झाली.
1 नोव्हेंबर 1956 ला अविभाज्य मध्य प्रदेश राज्य अस्तित्वात आले. नंतर 1 नोव्हेंबर 2003 ला मध्यप्रदेश या राज्याचे विभाजन होऊन छत्तीसगड हे राज्य तयार झाले.
इतिहास
स्वातंत्र्यपूर्व मध्य प्रदेशचा प्रदेश सध्याच्या स्वरूपापेक्षा खूपच वेगळा होता. मग ते 3-4 भागांमध्ये विभागले गेले. मध्य प्रदेश आणि बेरार हे छत्तीसगड आणि मकराई या संस्थानांचे विलीनीकरण करून 1950 मध्ये प्रथम मध्य प्रदेशची स्थापना झाली.
तेव्हा त्याची राजधानी नागपूर येथे होती . यानंतर १ नोव्हेंबर १९५६ रोजी मध्य भारत, विंध्य प्रदेश आणि भोपाळ ही राज्येही त्यात विलीन करण्यात आली, तर दक्षिणेकडील मराठी भाषिक विदर्भ प्रदेश (राजधानी नागपूरसह) मुंबई राज्यात हस्तांतरित करण्यात आला.
याआधी जबलपूरला राज्याची राजधानी म्हणून चिन्हांकित केले जात होते, मात्र अखेरच्या क्षणी हा निर्णय उलटला आणि भोपाळला राज्याची नवी राजधानी म्हणून घोषित करण्यात आले. जो पूर्वी सिहोर जिल्ह्याचा एक तहसील होता . 1 नोव्हेंबर 2000 रोजी मध्य प्रदेश पुन्हा एकदा पुनर्रचना करण्यात आला आणि छत्तीसगडमध्य प्रदेशपासून वेगळे झाल्यानंतर हे भारतातील 26 वे राज्य बनले आहे.
भूरचना
भारतीय पठारावर वसलेले हे राज्य, भारतीय द्विरकल्पातील प्रमुख समजल्या जाणाऱ्या तापी, नर्मदा, वैनगंगा ,महानदी इ. नद्यांचे उगमस्थान आहे. राज्याचा बहुतेक भूभाग समुद्रसपाटीपासून सु. ४८८ मी . उंचीचा पठारी प्रदेश असून तो तीव्र उताराच्या जंगलव्याप्त पर्वतरांगांनी व टेकड्यांनी, तसेच नदीखोऱ्यानी व्यापलेला आहे. हा प्रदेश दख्खन पठाराच्या उत्तर सीमेवर असल्याने उत्तरे कडील गंगेचे मैदान व दख्खन पठार एकमेकांपासून अगल झाली आहेत.
राज्यात सस. पासून ३००मी. पेक्षा कमी उंचीचा भूप्रदेश फारच थोडा आढळतो. येथील बहुतेक पर्वतरांगा नैऋत्य ईशान्य दिशेने पसरलेल्या असून भूप्रदेशाचा उतार उत्तरेकडे असल्याने बहुतेक नद्या उत्तरवाहिनी बनल्या आहेत. राज्याचे पश्चिम, वायव्य व ईशान्य भाग विंध्य पर्वत, माळव्याचे पठार व कैसूर टेकड्यांनी ,तर दक्षिण भाग सातपुडा पर्वत व महादेवाच्या डोंगररांगा यांनी व्यापलेला असून पूर्व भागात मैकल डोंगररांग पसरलेली आहे.
शिवाय विंध्य पर्वताच्या उत्तरेस बुंदेलखंड पठार, राज्याच्या अगदी वायव्य टोकाला मध्य भारत पठार, ईशान्येस बाघेलखंड पठार, पूर्वेला छत्तीसगड द्रोणी, तर अगदी आग्नेय टोकाला बस्तर टेकड्या पसरलेल्या आहेत. भरचनेच्या दृष्टीने राज्याचे प्रमुख तीन विभाग केले जातात.
(१) विंध्य पर्वतप्रदेश व ⇨माळवा पठार यांचा या विभागात समावेश केला जातो. प्लाइस्टोसीन काळात निर्माण झालेल्या या प्रदेशाचा सर्वसामान्य उतार उत्तरेकडे असून येथील बहुतेक नद्या गंगा, यमुना यांच्या उपनद्या आहेत. हा भाग सस. पासुन सु. ४५०ते ६०० मी. उंचीचा आहे.
राज्याच्या ईशान्य भागातील कैमूर टेकड्या म्हणजे विंध्य पर्वताचा विस्तारित भाग आहे. गोविंदगड हा इतिहासप्रसिध्द किल्ली याच भागात आहे. कैमूर टेकड्यांचा थोडाच भाग या राज्यात मोडतो.
(२) दुसऱ्या नैसर्गिक विभागात प्रामुख्याने नर्मदा नदीच्या लांब व रूंद खोऱ्याचा समावेश होतो. हा प्रदेश उत्तरेस विंध्य व दक्षिणेस सातपुडा या दोन पर्वतरांगानी सीमित झाला आहे.
जबलपूरच्या ईशान्येस या नदीखोर्यांची रूंदी खूपच कमी असून (सरासरी ३०किमी). हे खोरे गाळाच्या संचयनाने बनले आहे. गहू उत्पादनाच्या दृष्टीने हे अत्यंत महत्वाचे मानले जाते. या प्रदेशात मोह वनस्पतींची वाढही मोठ्या प्रमाणात होते. या प्रमुख नदीखोऱ्याशिवाय इतर लहान नदीखोर्यांचे जाळे या प्रदेशात पसरले आहे.
(३) नर्मदा नदीखोऱ्याच्या दक्षिणेला पसरलेली ⇨सातपुडा पर्वतरांग हा राज्यातील तिसरा नैसर्गिक प्रदेश आहे. ही रांग नैऋत्य ईशान्य दिशेने पसरलेली असून राज्याच्या मध्यभागी असलेले महादेवाचे डोंगर हे यावेच विस्तारित भाग आहेत. या वालुकाश्माच्या डोंगररांगांची निर्मिती कारबाँनिफेरस काळातील असून त्यांचा उत्तर-उतार मंद, तर दक्षिणेकडील उतार तीव्र आहे.
सातपुडा पर्वतरांगेच्या पूर्वेस नैऋत्य ईशान्य दिशेने पसरलेल्या ⇨मैकल डोंगररांगेचाही समावेश याच नैसर्गिक विभागात केला जातो. हिची निर्मिती आर्कियन काळात झाली असून या डोंगरांगेने विंध्य व सातपुडा या पर्वतरांगा जोडल्या गेल्या आहेत.
नर्मदा नदीचे उगमस्थान असलेले अमरकंटक हे ठिकाण याच डोंगररांगेत आहे. या डोंगररांगांशिवाय राज्याच्याईशान्य सीमेवर पन्ना टेकड्या, तर महादेव डोंगररांगेच्या ईशान्येस भानरेर डोंगररांग असून ती वालुकाश्मापासून बनलेली आहे.
राज्याचा पूर्व भाग सपाट मैदानी असून या भागात तुरळक जंगलव्याप्त लहानलहान टेकड्याही आढळतात. पश्चिमेकडील माळवा पठाराचा काही भाग चंबळ खोऱ्याने व्यापलेला असून हे खोरे उत्खातबूमी (बॅडलँड) म्हणून कुप्रसिध्द आहे.
नद्या
मध्य प्रदेश राज्य अनेक लहानमोठ्या नदीखोर्यांनी व्यापलेले असून येथील बहुतेक नद्या उत्तरवाहिनी आहेत. तापी, नर्मदा, चंबळ, वैनगंगा, महानदी या येथील प्रमुख नद्या होत.तापी,नर्मदा,या दोन्ही नद्या पश्चिमवाहिनी असून त्या सातपुडा पर्वतरांगांत उगम पावतात.
चंबळ, नदी राज्याच्या वायव्य भागात उगम पावून उत्तरेस वहात जाते. वैनगंगा नदी महादेव डोंगररांगेत उगम पावून दक्षिणेस वाहत जाते व पुढे गोदावरी नदीस जाऊन मिळते.महानदी राज्याच्या आग्नेय भागात उगम पावून प्रथम उत्तरेस व नंतर पूर्वेस ओरिसा राज्यात वहात जाते.
हवामान
मध्य प्रदेशात उष्णकटिबंधीय हवामान आहे.
राज्यातील हवामान मॉन्सून प्रकारचे असून जून ते ऑक्टोबर या काळात पाऊस पडतो. उन्हाळ्यात (मार्च ते मे) येथील तपमान २९०से. पेक्षाही जास्त असते. तर हिवाळ्यात हवा कोरडी व आल्हाददायक असते. भूरचनेच्या विविधतेप्रमाणे हवामानात थोडाफार फरक झालेला आढळतो.
राज्याच्या उत्तर भागात हवामान तीव्र स्वरूपाचे ,तर पठारी भागात ते समशीतोष्ण असते. पूर्वेकडील आणि दक्षिणेकडील मैदानी प्रदेशात ते थोडे उष्ण व दमट असते. राज्याच्या पूर्व व आग्नेय भागांत पर्जन्य १५०सेंमी पेक्षा जास्त पडतो. तर उत्तर व पश्चिम भागांत त्यामानाने कमी पडतो. अगदी पश्चिमेला १००सेमी पेक्षा कमी ,तर चंबळ खोऱ्यात ७५ सेंमी पेक्षाही कमी पडतो.
येथील सरासरी पर्जन्यमान १३७१ मिमी (५४.० इंच) आहे. त्याच्या आग्नेय जिल्ह्यांमध्ये मुसळधार पाऊस पडतो, काही ठिकाणी 2,150 मिमी (84.6 इंच) पर्यंत पाऊस पडतो आणि पश्चिम आणि वायव्य जिल्ह्यांमध्ये 1,000 मिमी (39.4 इंच) किंवा त्याहून कमी पाऊस पडतो.
लोकसंख्या
2011 च्या जनगणनेच्या अंतिम आकडेवारीनुसार, मध्य प्रदेशची एकूण लोकसंख्या 72,626,809 आहे . त्यापैकी 3,76,11,370 (51.8%) पुरुष आणि 3,49,84,645 (48.2%) स्त्रिया आहेत.मध्य प्रदेशच्या लोकसंख्येमध्ये अनेक समुदाय, वांशिक गट आणि जमातींचा समावेश आहे, ज्यात स्थानिक आदिवासी आणि इतर राज्यांमधून अलीकडे स्थलांतरित झालेले लोक आहेत. अनुसूचित जाती आणि अनुसूचित जमातींचा राज्याच्या लोकसंख्येचा मोठा भाग आहे.
मध्य प्रदेशातील आदिवासी गट प्रामुख्याने गोंड , भील , बैगा , कोरकू , भादिया (किंवा भारिया), हलबा , कौल , मारिया, माल्टो आणि सहारिया आहेत.येणे धार , झाबुआ , मांडला आणि दिंडोरी जिल्ह्यात ५० टक्क्यांहून अधिक आदिवासी लोकसंख्या आहे. खरगोन , छिंदवाडा , सिवनी , सिधी , सिंगरौली आणि शहडोल जिल्ह्यात ३०-५० टक्के लोकसंख्या आदिवासी आहे.
2011 च्या जनगणनेनुसार, मध्य प्रदेशचा साक्षरता दर 70.60% होता, पुरुष साक्षरता 80.5% आणि महिला साक्षरता 60.0% होती.
भाषा
मध्य प्रदेश की मुख्य भाषा हिंदी आहे पण त्याशिवाय मध्य प्रदेशात मालवीय, कोरकूम तिरहरी, ब्रज भाषा, बघेलखंडी, निमाड़ी, बुंदेलखंडी, गोड़ी या भाषाही बोलल्या जातात. 2011 च्या जनगणनानुसार, मध्यप्रदेशात 90.89% हिन्दू, 6.57% मुस्लिम, 0.78% जैन, 0.29% बौद्ध, 0.29% ईसाई आणि 0.20% सिख धर्माचे लोक राहतात.
मृदा
- राज्यात आढळणाऱ्या मातीचे प्रमुख प्रकार पुढीलप्रमाणे आहेत.
- काळी माती , प्रामुख्याने मालवा प्रदेश , महाकौशल आणि दक्षिण बुंदेलखंड.
- बघेलखंड प्रदेशातील लाल आणि पिवळी माती.
- उत्तर मध्य प्रदेशातील गाळाची माती.
- उच्च प्रदेशात, लॅटराइट माती
- ग्वाल्हेर आणि चंबळ विभागातील काही भागांमध्ये आढळते.
राज्यातील माळवा पठार, नर्मदेचे खोरे व सातपुडा पर्वतरांगेचा काही भाग यांमध्ये काळी सुपीक मृदा आढळते. तर राज्याच्या पूर्व भागात मुख्यत्वे तांबडी व पिवळी मृदा असून ती काळ्या मृदेपेक्षा कमी प्रतीची व वाळूमिश्रित आहे.
कृषी
राज्याच्या एकूण निव्वळ उत्पन्नापैकी शेतीचा वाटा ५५ असून राज्यातील कामकरी लोकसंख्येपैकी ८० टक्के लोकांना या क्षेत्रामध्ये रोजगार उपलब्ध होतो. यांपैकी ६६ टक्के हे शेतकरी ,तर उर्वरित शेतमजूर आहेत. सुमारे १८५ लक्ष हे .जमीन पिकविणारी ५३ लक्ष शेतकरी कुटूंबे आहेत.
मध्यप्रदेशातील 74.73 टक्के लोक खेड्यात राहतात. शेती व्यवसायातील 49 टक्के जमीन पेरणीयोग्य आहे. गहू, तांदुळ, ज्वारी, कापूस, तेलबिया, डाळी, सोयाबीन, हरभरा व जवस ही या राज्यातील मुख्य पिके आहेत.
खनिजे
राज्यात हिरे आणि तांब्याचे भारतातील सर्वात मोठे साठे आहेत. दगडी कोळसा, बॉक्साइट, लोहखनिज, मॅगनिज, फॉस्फेट, डोनामाइट, तांबे, चुनखडी इत्यादी खनिजांचे उत्पादन मध्य प्रदेशात होते.
आर्थिक स्थिती
जंगलसंपत्ती, खनिजसंपत्ती, जलविद्युतशक्ती यांसारख्या नैसर्गिक साधनसामग्रीबाबत हे राज्य अतिशय समृध्द आहे. तथापि ह्या नैसर्गिक संपत्तीचे पुरेशा प्रमाणात समुपयोजन होऊ शकले नाही. त्यामुळेच अनेक वनाधारित उद्योगांच्या विकासाला या राज्यामध्ये फार मोठा वाव आहे.
वनस्पती व प्राणी
१९८२ मध्ये राज्यातील ३५% (१,५५,४११ चौ.किंमी) भूप्रदेश जंगलव्याप्त होता. येथील वनस्पती उष्ण कटिबंधीय जंगलप्रकारांतील असून त्यांत प्रामुख्याने साल, ऐन (साजा) बिबळा (बिजा, बांबू, साग, सलाई (त्याचा उपयोग राळ व औषध निर्मितीसाठी केला जातो. ) इ. वनस्पतीचा समावेश असतो. साग व सालई हे वृक्ष राज्यांच्या जंगल उत्पन्नाचे महत्वाचे घटक आहेत.
येथील सागाच्या लाकडाला देशभर मोठ्या प्रमाणात मागणी असल्याचे दिसून येते. राज्यातील सु. ७% क्षेत्र कायम स्वरूपाच्या कुरणाखाली आहे. विंध्य-कैमूर तसेच सातपुडा-मैकल रांगा, बाघेलखंड पठार ,चंबळ खोरे व बस्तरचा प्रदेश हे राज्यातील प्रमुख जंगलव्याप्त प्रदेश आहेत.
येथील जंगलात वाघ, बिवळ्या, गवा, ठिपक्यांचे हरिण (चितळ) अस्वल, रानरेडे, सांबर, एण ,इ. वन्यप्राणी दिसून येतात. यांशिवाय राज्यात अनेक प्रकारचे पक्षीही आहेत. वन्यप्राण्यांच्या संरक्षणासाठी राज्यांत कान्हा, बांधोगढ (रेवा) इ. अभयारण्येही निर्माण करण्यात आली आहेत. कान्हा हे दलदलीतील हरिणांसाठी, तर बांधोगढ हे पांढऱ्या वाघांसाठी प्रसिध्द आहे.
मध्य प्रदेश राज्याचा पेहराव
धोती आणि सफा मध्य प्रदेशातील पुरूषांसाठी प्रसिद्ध परंपरावादी आहे .जो खूप आकर्षक आहे. सफा म्हणजे एक प्रकार जी पगड़ी आहे जो पुरुषांसाठी गौरव आणि सन्मानाचा प्रतीक मानला जातो. मिर्ज़ाई आणि बांदी व्हाइट या काळ्या रंगात एक प्रकारची जैकेट आहे.
जो मध्य प्रदेशातील पुरुष परंपरागत कपडे बनवतात, खासकर मालवा आणि बुंदेलखंडाचे सदस्य असतात. याशिवाय विविध सणांमध्ये व कार्यक्रमांमध्ये राज्याचे सर्व धर्माचे लोक आणि जनजाती आपल्या पारंपरिक वेशभूषा आणि कपडे घालतात.
मध्य प्रदेशातील स्त्रिया लेहंगा
आणि चोळी हा सर्वात प्रसिद्ध पारंपरिक पोशाख आहे. ओधनी एक प्रकारचा दुपट्टा आहे जो डोक्यावर घेतला जातो आणि परंपरागत कपडे घालणे एक अनिवार्य तत्व आहे. कपड्यांमध्ये काळा आणि लाल रंग सर्वात लोकप्रिय रंग आहेत. वर्तमान स्थितीत, साड़ी सुद्धा मध्य प्रदेश मधल्या स्त्रिया घालतात.
आहार
मध्यप्रदेश च्या मुख्य भोजनामध्ये गव्हाची चपाती ज्याला रोटी म्हणतो.डाळ, चावल ,मांस, मासे,दाल बाफला, बिर्याणी ,कबाब, रोगन जोश, जिलेबी ,लाडू ,कोरमा पोहे हे समाविष्ट असतात. मध्यप्रदेशात लस्सी, उसाचा रस आणि लिंबाचा रद्द हे पेय आवडीने घेतात.
वाहतूक
बस आणि रेल्वे सेवा संपूर्ण मध्य प्रदेशात पसरलेल्या आहेत. राज्यातील 99,043 किमी लांबीच्या रस्त्यांच्या नेटवर्कमध्ये 20 राष्ट्रीय महामार्गांचाही समावेश आहे . राज्यात 4948 किमी लांबीचे रेल्वे नेटवर्क पसरलेले आहे, जबलपूर हे भारतीय रेल्वेचे पश्चिम मध्य रेल्वेचे मुख्यालय बनले आहे.
मध्य रेल्वे आणि पश्चिम रेल्वेतसेच राज्याच्या काही भागांचा समावेश होतो. पश्चिम मध्य प्रदेशातील बहुतांश भाग पश्चिम रेल्वेच्या रतलाम रेल्वे विभागांतर्गत येतात, ज्यात इंदूर, उज्जैन, मंदसौर, खंडवा, नीमच, सीहोर आणि बैरागढ, भोपाळ इत्यादी शहरांचा समावेश होतो.
राज्यात 20 प्रमुख रेल्वे जंक्शन आहेत. प्रमुख आंतरराज्य बस टर्मिनल भोपाळ, इंदूर, ग्वाल्हेर, जबलपूर आणि रीवा येथे आहेत. या पाच शहरांमधून दररोज 2000 हून अधिक बसेस धावतात. शहरांतर्गत हालचालींसाठी, बहुतेक बसेस, खाजगी ऑटो रिक्षा आणि टॅक्सी वापरल्या जातात.
देशाच्या मध्यभागी असल्याने या राज्याला समुद्रकिनारा नाही. बहुतेक सागरी व्यापार कांडला आणि जवाहरलाल नेहरू बंदर (न्हावा शेवा) मार्गे शेजारच्या राज्यांमध्ये होतो जे रस्ते आणि रेल्वे नेटवर्कद्वारे राज्याशी चांगले जोडलेले आहेत.
पर्यटन स्थळे
पचमढी, भेडाघाटचा धुंधार धबधबा, कान्हा राष्ट्रीय उद्यानातील बारसिंगा आणि बांधवगड राष्ट्रीय उद्यानातील ऐतिहासिक गुहा विशेष प्रसिद्ध.
ग्वाल्हेर, मांडु, दतिया, जबलपूर, सांची, विदिशा, उदयगिरी, इंदुर व भोपाळ येथील प्रसिद्ध ऐतिहासिक स्मारके. महेश्वर, ओंकारेश्वर, उज्जैन, चित्रकुट व अमरकंटक ही धार्मिक स्थळे. खजुराहोला जगप्रसिद्ध मंदिरे आहेत.
धन्यवाद!!!